Դատիր ինձ Աստված, և դատաստանիս ժամին արդարացրու ինձ։ Անսուրբ ազգից, մեղսագործ ու նենգ մարդուց փրկիր ինձ։
Դու ինձ ուժ տվող ես, Աստված, ինչո՞ւ ինձ մոռացար, ինչո՞ւ տխուր լինեմ, երբ թշնամիս ինձ հալածի։ Առաքիր, Տեր, քո լույսն ու ճշմարտությունը, որ ինձ առաջնորդեն և հասցնեն քո սուրբ լեռն ու օթևանը։
Ես կմոտենամ Աստծու սեղանին, Աստծուն, որ երջանկացնում է իմ երիտասարդությունը։
Գոհություն կմատուցեմ քեզ օրհներգներով, Աստված, Աստված իմ։ Արդ ինչո՞ւ ես տրտում, հոգի իմ, կամ ինչո՞ւ ես ինձ խռովեցնում, հույսդ դիր Աստծու վրա, օրհներգիր նրան, նա իմ փրկիչ Աստվածն է։
(Սաղմոս 42)
Աղբյուր՝ Metanoia301
