Հայ Առաքելական եկեղեցու հատուկ հանձնարարություններով Հայրապետական նվիրակ Գերաշնորհ Տ․ Պարգև արքեպիսկոպոս Մարտիրոսյանը «Իրավունքի» խնդրանքով անդրադարձել մեր նահատակված տղաների մարմինները, մասունքները դիահերձարանի նկուղում պահելու ցավալի փասին, տալով հետեւյալ գնահատականը.
-Այն ինչ ես տեսա, լսեցի ուղղակի խորը ցավ եւ վիշտ ապրեցի, իրենցից յուրաքանչյուրը անմահ հերոս էր, ովքեր արժանի էին եւ արժանի են մեծագույն հարգանքի եւ գովեստի: Նման վիճակում տեսնել առյուծ տղաների մասունքները՝ խորը, չսպիացող, արյունահոսող վերք, ցավ է ամբողջ հայ ազգի համար:
Սրբազանի խոսքերով նման արարքն արդարացում չունի, բայց այնուամենայինվ սրբազան հայրը նկատում է.
-Եկեք դատավորի տեղ չդնենք մեզ եւ որեւէ մեկս, դա ճիշտ բան չէ: Ես միայն մի բան կասեմ կյանքիս ամենացավոտ վերքերից մեկն էլ ավելացավ, ես կարծում էի, որ մեր ազգը մեծ հարգանք պետք է ունենար իր նվիրյալների, հայրենյաց պաշտպանների հանդեպ, ուղղակի խորը ցավ եմ ապրում: Չէի սպասում, որ մեր ազգի մեջ նման վերաբերմունքի կարող են արժանանալ մեր նվիրյալները:
Կա՞ն արդյոք սփոփման խոսքեր հերոսածին ծնողներին, Սրբազանը խորը շունչ քաշելուց հետո հակիրճ պատասխանեց.
-Մենք ինքներս չենք կարողանում մեզ սփոփել այդ տեսարանին ականատես լինելուց հետ, ուրեմն՝ հերոսածին ծնողներին ի՞նչպես սփոփենք: Աստված համբերություն տա հերոսների հարազատներին եւ մեզ բոլորիս:
Զրույցը՝ ԻԼՈՆԱ ԱԶԱՐՅԱՆԻ
Աղբյուր՝ iravunk.com
