Ամեն տեսակ բարեգործություններից Աստծուն ավելի մոտ ու պատվական է աղքատասիրությունը:
(Սահակ Պարթև)
Աստված ոչ միայն երկրի վրա է օգնում ու փրկում ողորմածին, այլև հանդերձյալ կյանքում բազմապատիկ առատությամբ վերադարձնում նրան իր ողորմությունները:
Աստված ոչ թե տվածի չափին է նայում, այլ տվողի տրամադրությանը:
Երկրի վրա առատատու մխիթարություն սերմանենք, երկնքի մեջ ողորմություն կհնձենք:
(Հովհան Մանդակունի)
Աղքատներին մխիթարիր ինչպես որ կարող ես, քանզի նրանք Դատավորին մեր հանդեպ ողորմած են պահում:
(Նեղոս Սինայեցի)
Ողորմություն տվողին ձեռք մեկնողը՝ աղքատ մուրացկանն է, բայց ողորմություն առնողը Աստված է:
(Հովհաննես Ոսկեբերան)
Ողորմությունը ուրիշ բանի կարոտ չէ բացի մեր կամքից:
Աղքատները մեղքերը սրբող թաշկինակ են, եթե ողորմություն տաս:
(Բարսեղ Մաշկեվորցի)
Ողորմածի հանդեպ Աստված էլ է ողորմած:
(Անանուն)
Իսկ այս բոլորը հաստատվում է աստվածային Դավթի հետևյալ սաղմոսով.
Երանի՛ նրան, ով հոգ է տանում
աղքատին ու տնանկին.
Նեղության օրը Տերը կփրկի նրան:
Տերը կփրկի ու կպահպանի նրան,
երանելի կդարձնի երկրի վրա
և չի մատնի նրան իր թշնամիների ձեռքը:
Տերը նրան կզորացնի
տառապանքի մահճում,
և նրա անկողինն ամբողջովին
կմաքրի իր հիվանդությունից (Սաղմոս Խ 1-4):
Աղքատին ողորմություն անողը Տիրոջը փոխ է տալիս և ըստ նրա տվածի էլ Աստված կհատուցի նրան (Առակներ ԺԹ. 17):