«Պրեսսինգ» հաղորդաշարում Սաթիկ Սեյրանյանի հյուրը Շիրակի թեմի առաջնորդ, Գերաշնորհ Տեր Միքայել արքեպիսկոպոս Աջապահյանն է։
Զրույցում նա նշել է.
- Ով գալիս է իշխանության ժողովրդավարության լոզունգներով, հետո պարզվում է՝ այդքան էլ ժողովրդավար չէ:
- Հայաստանի պարագայում ժողովրդավարության իմիտացիա է. քանի դեռ չկա ներկուսակցական ժողովրդավարություն, երկրի ներսում ժողովրդավարություն չի կարող լինել. կուսակցության լիդերը չի կարող լինել կուռք:
- Իշխող «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության ներսում պետք է քննարկվեր Փաշինյանի առաջարկած 6 կետերը, որոնք կարծես Ադրբեջանի ԱԳՆ-ի չորրորդական կարգի աշխատողն էր գրել:
- Ադրբեջանը 5 պահանջ էր ներկայացրել Հայաստանին, իսկ Հայաստանը՝ 6 պատրաստակամություն:
- Բոլոր հիմքերը կան ենթադրելու, որ այս իշխանությունները հայկական չեն, որ սա թուրք-ադրբեջանական խաղ է, և դա մի օր կբացահայտվի:
- Հասարակության ճնշող մեծամասնության համար ընդունելի է թուրքական ենթակայության տակ խաղաղությունը:
- Վախվորած քաղաքականությունն այսօր միակն է և ներկայացվում է խաղաղության փաթեթի մեջ:
- Խաղաղության համաձայնագիր կարող է լինել հավասարների միջև. եթե երկուսից որևէ մեկը սպառնում է պատերազմով, դա խաղաղություն չէ. ցանկացած պահի, խաղաղության ցանկացած համաձայնագիր կարող է խախտվել, կարող է ոտնահարվել կամ դադարեցվել:
- Պայմանագրերը սրբություն չեն, դրանք շատ հաճախ խախտվում են. Այս իշխանությունների նշած Խաղաղության պայմանագիրը պատրանք է:
- Առաջընթաց չի նշանակում, թե մենք ժողովրդավարության բաստիոն ենք:
- Հայաստանում ոչ մի չափանիշ, ցանկապատ գոյություն չունի. Հայաստանն անցանկապատ պարտեզ է. ոչ մի բան արգելված չէ, նույնիսկ հայրենիքի դավաճանությունն արգելված չէ. մարդ կարող է հայրենիքը դավաճանել ու ասել՝ դա իր անձնական կարծիքն է:
- Եկեղեցին չի հավակնում իշխանություն վերցնել և պետություն ղեկավարել:
- Եկեղեցին չի սատարում որևէ քաղաքական ուժի, որևէ կուսակցության:
- Եկեղեցին չի զբաղվում քաղաքական գործունեությամբ:
- Եկեղեցին կարևորագույն ինստիտուտ է. պետությունը և բանակը պետք է ավելի կարևորագույն ինստիտուտներ լինեին, քան եկեղեցին, ցավոք, այդպես չէ, և եկեղեցին բանակի և պետության ինստիտուտների բացակայության պայմանններում է դարձել կարևորագույնը:
- Հայրենիքի դավաճանության հանդեպ անփույթ ու անտարբեր լինել չի կարելի:
- Դադիվանքը, Ծիծեռնավանքը, որոնք այսօր Ադրբեջանի օկուպացիայի ներքո են, փաստում են, որ դրանք մեր հայրենիքն են, ուստի եկեղեցին գծել է մեր սահմանները:
- Մենք չենք կարող տարածքային պահանջներ չունենալ, հայ եկեղեցին չի կարող դրա հետ հարմարվել. այսպիսի հարցերի նկատմամբ հայ եկեղեցին, եկեղեցականը չեն կարող անտարբեր լինել:
- Իշխանության կուսակցության լիդերը օր առաջ պետք է ազատվի վճարովի գրչակներից:
- Նիկոլ Փաշինյանը շատ ավելի լավ է ուսումնասիրել ու շատ ավելի լավ է ճանաչում հայ հասարակությանը, ինքը լավ գիտի՝ ինչ անել, հարցերն ինչպես ներկայացնել, որ իր ճանաչած հասարակությունը լավ ընկալի և ասվածն ընդունի՝ որպես վերջնական ճշմարտություն:
- Փաշինյանն անընդհատ ու աստիճանաբար իջեցնում է նշաձողը:
- Հայրենիքը չսիրող, հայրենիքը չգնահատող, հացը և կացը գնահատող ժողովուրդ ենք դարձել, դրա համար կան օբյեկտիվ ու սուբյեկտիվ պատճառներ. սերուցքն է գնացել՝ Դավիթները զոհվում են, Վերգոններն են շատանում՝ բնականաբար, Վերգոյից Դավիթ չի ծնվի:
- Հայերը սեփական տունն են պահում, հայրենիք չեն պահում:
- Մենք ունեցել ենք մեկ ընտրություն՝ 1991 թվականին, մնացած ընտրությունները, եթե անգամ չեն կեղծվել, ապա անպայման վարչական ռեսուրս է կիրառվել:
- Եկեղեցու դեմ հարձակումները դրսից թելադրված ծրագիր է:
- Այն, որ հայ ժողովուրդը մոնոլիտ է՝ շատերին դուր չի եկել, դրա համար դրսից ստեղծվել է Հայ Ավետարանական և Հայ Կաթողիկե ստեղծելու ծրագրերը, նպատակը հայությանը բաժանելն է, Արևմուտքը դեռ չի ավարտել բաժանման ծրագիրը և պետք է շարունակի մասնատել հայությանն ու Հայ Առաքելական եկեղեցին:
- 3 սկզբունք կփրկի հայությանը՝ կարևոր բաների նկատմամբ միություն, երկրորդական բաների մեջ ազատություն, բայց ամեն ինչի մեջ սեր:
- Այս իշխանությունների հեռացումը դեռ հարցի լուծում չէ: Իսկ այս պահին հասարակության մեծամասնությունը սպասում է հարցի պատասխանին՝ ո՞վ է գալու, ո՞վ է այլընտրանքն այս իշխանությունների:
- Մեր ժողովուրդը, ցավոք, գաղափարին ձայն չի տալիս, մեր ժողովուրդը ձայն է տալիս անձին. սպասում է առաջնորդի, որին կսիրի զգացմունքով, որն իրեն հաճելի կլինի:
- Հայ եկեղեցու մերժումը սկսվել է Պապ թագավորից, Սովետական պատմագրությունը իդեալականացրեց Պապ թագավորին՝ իբրև մարտիկ հայ եկեղեցու դեմ: Փաշինյանն էլ ուսումնասիրել է սովետական պատմագրությունը և տրվել դրան, գուցե մտածում է, որ եկել է փրկելու Հայաստանը ոչ միայն կոռուպցիայից, այլ նաև հայ եկեղեցուց:
- Նզովք նշանակում է՝ ինստիտուցիոնալ դատապարտում. եթե եկեղեցին չի կիրառում իր նզովքը և բանադրանքը, ուրեմն դրա ժամանակը չէ: Չկա որևէ ուժ, որ կարող է եկեղեցուն թելադրել, եկեղեցին ղեկավարվում է սուրբ հոգու կողմից:
- Եթե միմյանց չեք կարողանում սիրել, գոնե հայրենիքը սիրեք. գերագույն սերը սերն է հայրենիքի նկատմամբ:
Աղբյուր՝ 168.am