Մի անգամ մարդը արծվի ձու գտավ և հավի ձվերի հետ միասին դրեց թուխսի տակ:
Ժամանակ անցավ հավի ճուտիկների հետ միասին դուրս եկավ նաև նաև արծվի ճուտիկը և մեծացավ այնպես, ինչպես հավերը. սկսեց քուջուջ անել, հողի մեջ ուտելիք փնտրել, թափահարել թևերը և այլն: Անցան տարիներ, արդեն մեծացած արծիվը հանկարծ նկատեց երկնքում սավառնող հպարտ մի թռչուն: Զարմացած (հավ)արծիվը հարցրեց.
Սա ի՞նչ թռչուն է.
– Սա արծիվ է, թագավորը թռչունների. պատասխանեց մի հավ.
Նա պատկանում է երկնքին, իսկ մենք հավերս` պատկանում ենք երկրին…
Այդպես էլ արծիվը ապրեց և մեռավ որպես հավ, մինչդեռ ինքն էլ կարող էր պատկանել երկնքին…
Աղբյուր՝ https://web.facebook.com/permalink.php?story_fbid=102938249050933
