Երկու քաղաքացիներ իրենց մեղքերը քահանային խոստովանելիս, մեղքերի ևս երկու կերպ խոստովանեցին, որոնք թեպետև ըստինքյան շատ ծանր մեղքեր են, սակայն սովորության համաձայն վաճառականների մեջ թեթև են համարվում կամ թե ոչինչ, այն է` սուտ ասելն ու սուտ երդվելը: Եվ ասացին.
– Հա՛յր, ոչ մի բան չենք կարող գնել կամ վաճառել, եթե սուտ չասենք կամ սուտ չերդվենք: Խոստովանահայրը նրանց ասաց.
– Այդպիսի մեղքերը ծանրագույն են և Փրկչի կողմից արգելված. այնտեղ, որտեղ ասում է. «Ձեր խոսքը լինի` այոն` այո, և ոչը՝ ոչ» (Մատթ., 5, 37): Եվ նրանք պատասխանեցին.
– Այդ պատվիրանն առևտրի մեջ չենք կարող պահել: Քահանան նրանց ասաց.
– Անսացե՛ք իմ խրատին և լավ հաջողություն կունենաք: Սուտ մի՛ ասեք և սուտ մի՛ երդվեք, այլ որպես իրնեք կամենում վաճառել, այնպե՛ս գովեք:
Եվ նրանք խոստացան մեկ տարի այդպես փորձել, ինչպես որ քահանան էր նրանցից պահանջում: Այդ տարի, սատանայի հնարքով, որ միշտ բարուն հակառակ է, ոչինչ վաճառել չկարողացան: Ապա մի տարի հետո խոստովանահոր մոտ դարձան` ասելով.
– Մեր հնազանդությունն այս տարի մեզ մեծ վնաս հասցրեց, քանի որ մարդիկ մեզնից երես դարձրին, և առանց երդման ոչինչ
չենք կարող վաճառել: Այդժամ քահանան ասաց.
– Մի՛ երկնչեք, քանզի դա փորձություն է, հաստատո՛ւն եղեք ձեր սրտերում, որ ոչ մի ներհակություն, ոչ էլ աղքատություն ձեզ այդ ուխտադրությունից ետ չդարձնի, և Տեր Աստված էլ ձեր ունեցվածքը կօրհնի: Նրանք էլ խոստացան, թե`
– Աստծո կարողությամբ խրատդ ու Աստծո պատվիրանը մեր կյանքի բոլոր օրերում կպահենք, եթե անգամ մուրալու հարկ
լինի: Զարմանք. Աստված անմիջապես վերացրեց այդ փորձությունը, և մարդիկ սկսեցին նրանց դիմել առավել, քան մյուս վաճառականներին: Եվ ոչ շատ օրեր հետո այն աստիճան հարստացան, որ մինչև իսկ իրենք էին զարմանում:
Եվ դառնալով իրենց խոստովանահոր մոտ` նրան գոհություն հայտնեցին, որ իր փրկող խրատով այդպիսի մեծամեծ հանցանքներից ազատվեցին և երկրային ունեցվածքով բարգավաճեցին:
ՀԱՅԵԼԻ ՎԱՐՈՒՑ. ԲԱՐՈՅԱԽՐԱՏԱԿԱՆ ՊԱՏՈՒՄՆԵՐ. Ս. ԷՋՄԻԱԾԻՆ – 2007.
