Մեկը բողոքում է ուսուցչին, որ քանի դեռ ինքը պարապում է և աղոթում՝ լուսավորված է և երջանիկ, բայց հենց դադարեցնում է, ամեն ինչ անցնում է:
Ուսուցիչ.
– Դու նման ես մի մարդու, ով մութ անտառով քայլում է ընկերոջ հետ, որը ձեռքին լամպ ունի. ճամփաբաժանին, երբ բաժանվեք, դու դարձյալ կմնաս խավարի մեջ: Եթե քո սեփական լույսն ունենայիր, ապա խավարից չէիր վախենա:
Աղբյուր՝ https://web.facebook.com/photo.php?fbid=979873365414467&set=a.19272853412
